Choroba - konflikt pomiędzy osobowością, a duszą.
Nasze ciało somatyzuje w swej materii to, co cierpimy w całej naszej duszy.
To, o czym nasza nieświadomość milczy, wykrzykują nasze choroby i złe samopoczucie.
Choroba jest konfliktem pomiędzy osobowością, a duszą.
Kiedy brakuje nam emocjonalnego ciepła, wystarczy tylko minimalny zimny wiatr, a natychmiast łapiemy przeziębienie. Przeziębienie "ścieka", gdy ciało nie płacze.
Silne bóle kręgosłupa mówią nam, że dźwigamy ciężar, traumę lub smutek ponad nasze siły.
Bóle gardła są konsekwencją nadmiaru bólu utrzymywanego w naszym wnętrzu, o którym nie mamy komu powiedzieć, z którego nie możemy się zwierzyć.
Kiedy nie potrafimy kogoś tolerować, a skazani jesteśmy na jego towarzystwo, cierpimy na nadkwasotę żołądka.
Kolki jelitowe często są nagromadzoną wściekłością, której nie potrafimy rozładować.
Cukrzyca atakuje, gdy osacza samotność.
Rak pochłania jak nienawiść, która rodzi się z braku miłości.
Ciało tyje, gdy jesteśmy niezadowoleni lub traci wagę, gdy czujemy wyczerpanie.
Obawy, niepewności, niepokoje spędzają sen z oczu.
Brak sensu życia spowalnia lub przyspiesza pracę serca, stąd niedociśnienie lub nadciśnienie czyli zmiany, które warunkują nasz nastrój i witalność.
Nerwowość zwiększa liczbę oddechów, jakby brakowało nam powietrza, stąd bóle w klatce piersiowej oraz bóle głowy.
Ciśnienie „wzrasta”, gdy więzi nas strach.
Kiedy czujemy się przytłoczeni zbyt wielkim problemem, atakuje nas gorączka i spada odporność naszego organizmu.
Kolana bolą, gdy nasza duma jest nieugięta.
Artroza pojawia się, gdy nasz umysł nie jest otwarty, gdy jesteśmy zbyt sztywni.
Skurcze wskazują na to, że przechodzimy sytuację na granicy wytrzymałości.
Biegunka jest aktem samoobrony organizmu, który chce wyeliminować to, co postrzega jako szkodliwe jej powodem nie są jedynie wirusy, ale także sytuacje, uczucia.
Autor nieznany.
Choć tekst nie jest mój postanowiłam się nim podzielić z nadzieją, że być może dzięki mnie trafi on do Ciebie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz